تأثیر تیمار های چیتوزان و نیتریک اکسید بر خواص کیفی و عمر انبارمانی میوه خرمالو

در این پژوهش، کاربرد پس از برداشت چیتوزان و نیتریک اکسید به طور مجزا در حفظ کیفیت میوه ها ی خرمالو ارزیابی شد. میوه ها در محلول های حاوی غلظت های مختلف چیتـوزان (0/5، 1 و 1/5 درصد) و نیتریک اکسید (0/5، 1 و 1/5 میلی مولار) غوطه ور شدند.از آب مقطّر به عنوان تیمار شاهد استفاده شد.میوه های تیمار شده در معرض هوای 25 درجه سانتیگراد خشک شده و سپس به مدت 70 روز در سردخانه با دمای 1±2 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90-85 درصد نگهداری شدند. صفات کاهش وزن، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، ویتامین ث، کاروتنوئید کل، به صورت هفتگی و صفات فنل کل و ظرفیّت آنتی اکسیدانی میوه ها هر دو هفته یکبار در طی دوره انبارداری ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که تیمار چیتوزان 0/5 درصد در به تأخیر انداختن کاهش وزن میوه ها، کارآمد تر از سایر تیمارها بود.میوه های شاهد نسبت به تیمارهای چیتوزان، ویتامین ث کمتری در اغلب هفته ها داشتند. میوه های تیمار شده با چیتوزان 1% نسبت به سایر تیمارها مواد جامد محلول و کاروتنوئید کل کمتری را در اغلب هفته ها در بر داشتند و روند کاهش اسیدیته قابل تیتراسیون در این میوه ها آهسته تر بود. همچنین میوه های تیمارشده با چیتوزان 1%، میزان فنل کل و ظرفیّت آنتی اکسیدانی بالاتری نیز در اغلب هفته ها داشتند. همچنین نتایج نشان داد که تیمار نیتریک اکسید تأثیر معنی داری بر کاهش وزن و اسیدیته قابل تیتراسیون نداشتند. تیمار نیتریک اکسید 1/5 میلی مولار در اغلب هفته ها، مواد جامد محلول و ویتامین ث میوه ها را در سطوح بالاتری نگه داشت. میوه های تیمارشده با نیتریک اکسید 0/5 میلی مولار در پایان دور? انبارداری، میزان کاروتنوئید کل بالاتری داشتند. همچنین تیمار میوه های خرمالو با نیتریک اکسید میزان فنل کل و ظرفیّت آنتی اکسیدانی بیشتری نسبت به شاهد از خود نشان دادند.